Świadomość – w podróży

Świadomość – w podróży
 
 
 
Na niebie tęcza kierunki świata wyznacza
W oddali błysk, to burza odchodzi w nieznane
Słońce promieniami muska moją twarz
Jego ciepło otula mnie swym płaszczem
 
Rozglądam się wokoło
W granitowej dżungli już tylko cisza…
Cień na skale dostrzegam
Skrzydła orła w przestworzach rozpostarte
 
Powraca świadomość z dalekiej podróży
Zatapiam się w otchłani myśli
W chaosie znów porządek dostrzegam
Na nowo odkrywam swą duszę
 
Jaki jest sens całości istnienia
Gdy mocą świadomości kreujemy dzień?
Wszak mocą rąk naszych kreujemy noc…
 
 
 
©by Gotfael 10.11.2003