Pieśń świerku

Świerk

Ilustracja 1997-1998 © by Magdalena Król

Jest to drzewo, które często odwiedza Was w czasie Świąt Bożego Narodzenia, mieni się tysiącami barw, zachwyca, przyciąga.

W lesie natomiast zwraca  na siebie uwagę swoją ostro strzelistą budową.
Bardzo nie lubi suszy i brudu. Dlatego wybiera chętnie bardziej sprzyjające warunki, wyrasta tam nawet do 50 metrów wysokości, osiągając grubość pnia do 3 metrów.
Jego kora jest zazwyczaj brunatno-czerwona., łuszczy się zaokrąglonymi pasmami.

Dumą świerku są długie (10, a nawet 16 centymetrów) szyszki zwisające w dół, jakby zawsze gotowe do wypuszczenia uskrzydlonych nasion.

Świerk ma krótkie (2 centymetrowe), ostre i twarde igły o ciekawym czworobocznym przekroju.
W Polsce występują ponad 23 gatunki tego drzewa, które znacznie się od siebie różnią. Niestety ze względu na płytkie korzenie świerk nie jest odporny na silne wiatry, łatwo się wywraca, tworząc wiatrołomy i wykroty.

Dlatego może jeden z nich dla podparcia wrósł w wierzbę – ta ciekawa para rośnie chyba jeszcze w okolicach Markowic.

Zawsze żałowałem bożonarodzeniowych drzewek z powodu ich wycinania.
Można kupić sztuczną choinkę: to jeden sposób, a  drugi proponuję.
Na targowiskach i straganach często stoją „brzydactwa”, których nikt nie chce – powyginane przez wiatr, z nierównymi gałęziami, to prawdziwe cuda natury.
W domu nawet bez ozdób wyglądają ślicznie. Warto spróbować.

CDN